Sanae al Harune zag Odion voorbijkomen op social media en meldde zich aan voor een informatieavond. Er was direct een klik van beide kanten. Twee dagen later startte ze als persoonlijk begeleider bij Trainingshuis Oostzaan.
achtergrond
“Ik heb gewerkt op een gesloten inrichting als jeugdhulpverlener. Toen ik een gezin kreeg, wilde ik het rustiger aan doen en ben ik de kinderopvang in gegaan. Ik had het er naar mijn zin, maar het verlangen naar meer uitdaging bleef. En toen kwam Odion dus op mijn pad. Tijdens de informatiemiddag viel ik op doordat ik met mijn werkervaring over veel onderwerpen kon meepraten. Zo gaf ik voorbeelden die overeenkwamen met situaties die zich ook bij Trainingshuis Oostzaan afspelen. Na afloop werd mij gezegd: ‘Jij zou wel in het Trainingshuis passen!’ Ik solliciteerde en werd aangenomen.
uitdaging
De uitdaging die ik eerder miste is hier heel sterk aanwezig. Trainingshuis Oostzaan stoomt jongeren met een lichtverstandelijke beperking klaar voor een vervolgplek, bijvoorbeeld in de wijk. Dat alleen al is een uitdaging: gaan we dit doel behalen? Daarnaast is geen dag hetzelfde, mede door de gemengde groep jongeren die stuk voor stuk uniek zijn. Binnen deze groep gebeuren veel onverwachte dingen: iemand die niet naar school of naar zijn werk wil, een ruzie die uitbreekt, paniek door een brandalarm dat afgaat. De kunst is om je aan te passen naar het moment en de persoon. Het mooie aan mijn functie is dat ik de bewoners in hun kracht kan zetten door zelfbepaling binnen hun netwerk. Daarin zijn bijvoorbeeld ook de ouders en gedragsdeskundigen betrokken. Samen bundelen we onze krachten om de jongere zo goed mogelijk te begeleiden.
“De uitdaging die ik eerder miste is hier heel sterk aanwezig. Geen dag is hetzelfde, door de gemengde groep jongeren die stuk voor stuk uniek zijn.”
trainingen
Ik werk nu een jaar bij Odion en heb al veertien trainingen gevolgd. Een deel daarvan was gericht op mijn functie. Je moet je wel bekwaam voelen om bepaalde handelingen te verrichten. Trainingen kunnen herhaald worden, net zolang tot je je zeker voelt. Dat vind ik heel fijn. Er zijn ook trainingen gericht op persoonlijke groei. De cursus die ik nu volg, gaat best diep op persoonlijk vlak. Het vraagt om veel zelfreflectie: hoe doe ik dat en waarom doe ik het zo? Confronterend, maar in het dagelijks leven heb ik hier veel aan.
vakmanschap
Wat mij destijds over de streep trok om bij Odion te solliciteren, waren het Odion kompas en de slogan ‘geen vraag te gek!’ Ze sluiten aan bij hoe ik in het leven sta. Natuurlijk is het dan afwachten of het maar woorden zijn of dat ze ook worden waargemaakt. Inmiddels kan ik zeggen: dit is écht hoe Odion werkt. Nooit voel ik me bezwaard om mijn collega’s vragen te stellen. Ik zie het als het stukje vakmanschap van Odion. Ik ben er trots op om daar deel van uit te maken.”
